günler aylar gibi geliyor artık. ama bir o kdr da çabuk geçiyor… sanki yüzyıllardır koşuyormuş gibiyim. iş hayatı gerçek anlamda öldürücü etkiye sahip. yaşasın ev hanımlığı diyorum! ben söylemiştim zamanında. üniversite mezunu ev kızı olayım diye ama kimse beni kaale almamış idi. halbuki ne de güzel bişiymiş. sabahları insani saatlerde uyanabilmek, rahat rahat ayağımda şıpıdık terliklerimle sabah kahvemi içebilmek… ve daha neler neler… ayyyttt… daha fazla dayanamıcamm.. prangalarımdan kurtulasım var artık!