5 Şubat 2013 Salı

Bu aralar nasıl bir yorgunluksa artık, ancak işe geldiğimde beyin uyanışı yaşayabiliyorum. Bu sabah ayaz var. Ne demeye arabadan indim bilmiyorum. Geri yürümeye üşendim, Nero'ya kadar yürümeye üşenmedim. Ve tabi ki unuttuğum şeyin ne olduğunu hatırladım. Lacivert paltom ve siyah çantamla, iki ayağıma farklı ayakkabılar geçirmiş gibiyim. Neyseki bütün gün ortalarda gözükmicem. Saatlerimiz 9'a yakın bir dilimi gösterdiğine göre mimar hanım'ın da mesai saati gelmiş demektir. Ciao…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder