Yoğun geçen bir günün ardından kendimi alışverişe vurmak istiyorum. Zira şu sıralar kudurdum. Yoğun demişken, hakkaten narsist, mazoşist tuhaf bişeyim. Onu kanıtladım. Çoğu mimar belki böyledir ama sınırları zorluyorum azimle. İş stresinden kusacak duruma gelmek meğerse beni mutlu ediyormuş. Boş durmaya tahammülüm yok. Yeni emekli olanlar da belki bundan sapıtıyordur. Neyse konuyu dağıtmayayım, alışveriş diyordum. Kredi kartımda, kalbime 300 joule'lük elektroşok etkisi yaratacak kadar derin yaralar açacak moddayım. Biri beni durdursun lütfen!?