tuhaf… küçükken bütün gün çıldırırdım. akşama kadar anneme yardım eder, misafirler gelinceye kadar her yerin eksiksiz olması için canla başla çalışırdım… şimdilerde ise herhangi bir günden farkı yokmuş gibi geliyor-du! sabahın köründe arayıp en tatlı sesiyle doğum günümü kutlayan sevgilimi duyuncaya kadar… çocuklar gibi sevindim ve kendimi doğum günü çocuğu gibi hissettim.
olabilecek her türlü aksilik, gün boyu yakamı bırakmazken; benim nasıl uysal, sakin ve tasasız olduğumu görünce kaçtı sanırım! doğum günlerimin olmazsa olmazı bir Starbucks Partisi yaptık… akşam da aile arasında kutladık.
şaka maka artık 24 yaşını devirdim… çok büyük bir yaş değil belki ama ileri dönük bakınca zamanın nasıl hızlı geçtiğini farkediyorum. korkutucu geliyor, bir o kadar da heyecanlı… zaten hayatın kendisi başlı başına bir adventure…
iyi ki doğdum… =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder